میکروفون چیست؟

صدا، یا همان انرژی‌ای که می‌توانیم آن را بشنویم، تا مسافت مشخص و محدودی را می‌تواند طی کند و سپس محیط اطراف ما آن را در خود فرو می‌برد و جذب می‌کند. به همین خاطر در گذشته برای رساندن صدا به جمعیتی زیاد، جارچی می‌فرستادند و تازه با پاره‌شدن حنجره جارچی باز هم صدا تنها در محدوده‌ زمانی و مکانی مشخص شنیده می‌شد. نمی‌شد صدایش را تا آن سر زمین، یا حتی آن نفر آخر که ته صف جمعیتی که دور هم در یک جا ایستاده بود (چرا که در گذشته‌های دور، مردم بدون ترس از ویروس کووید ۱۹، در یک محل جمع می‌شدند) منتقل کند. صدا حتی از نظر زمانی هم محدودیت داشت و نمی‌شد آن را برای آیندگان در جایی ذخیره کرد و بعد از تمام شدن لحظه، دیگر قابل شنیدن و تکرار نبود. تا این‌که در قرن ۱۹ میلادی میکروفون اختراع شد و همه چیز را به کلی عوض کرد. این اختراع به آدم‌ها این شانس را داد تا با تبدیل انرژی صدا به الکتریسیته، صدایشان توسط افراد بیشتر در بازه مکانی و زمانی گسترده‌تری شنیده شود.

حالا اصلاً میکروفون چطوری این کار را انجام می‌دهد؟ قبل از رسیدن به آن بخش، بگذارید اول مروری داشته باشیم بر این‌که میکروفون از چه قطعات و بخش‌هایی تشکیل شده است و ضرورت هر کدام برای کارکرد این دستگاه چیست.

تاریخچه میکروفون

امروزه میکروفون ها عمدتاً با زمینه های موسیقی و سرگرمی در ارتباط هستند، اما در دهه ۱۶۰۰، دانشمندان شروع به جستجوی چگونگی بزرگنمایی صدا کردند.

۱۶۶۵: تا قرن ۱۹، کلمه میکروفون استفاده نمی شد. فیزیکدان انگلیسی و رابرت هوک به عنوان پیشگام در زمینه پخش صدا در فواصل دور در نظر گرفته شدند، زیرا آنها فنجان و تلفن زهی آکوستیک را توسعه دادند.

۱۸۲۷: چارلز وتستون اولین کسی بود که نقشی حیاتی در توسعه میکروفون ایفا کرد. وتستون فیزیکدان و خالق مشهور انگلیسی بود که بهترین مخترع تلگراف بود. اساساً او به رشته های مختلف علاقه داشت و در دهه ۱۸۲۰ مقداری از وقت خود را صرف مطالعه آکوستیک کرد. وتستون یکی از اولین دانشمندانی بود که تشخیص داد صدا می تواند توسط امواج با کمک رسانه ها منتقل شود. این یافته او را کنجکاو کرد تا راه های مختلف انتقال صداها را از مکانی به مکان دیگر در فواصل طولانی بیابد. او روی ساخت دستگاهی کار کرد که بتواند صداهای پایین را تقویت کند و نام این دستگاه را میکروفون گذاشت.

۱۸۷۶: امیل برلینر را می توان به عنوان مخترع اولین میکروفون مدرن در نظر گرفت. او بیشتر به خاطر اختراع گرامافون و صفحات آن شهرت داشت. هنگامی که برلینر نمایشی از شرکت بل را در ارائه صدمین سالگرد ایالات متحده دید، الهام گرفت تا راه‌هایی را برای بهبود ویژگی‌های تلفن اختراع شده اخیر بررسی کند. مدیریت شرکت بل با دستگاهی که او با فرستنده صدای تلفن راه اندازی کرد تحت تأثیر قرار گرفت و الکساندر گراهام بل میکروفون مایع را اختراع کرد .

۱۸۷۸: پس از اختراع آن توسط برلینر و ادیسون، دیوید ادوارد هیوز، استاد موسیقی بریتانیایی-آمریکایی، اولین مدل کربنی را معرفی کرد. این به عنوان نمونه اولیه برای بسیاری از میکروفون های کربنی استفاده شد که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرند.

۱۹۱۵: تقویت کننده لوله خلاء برای افزایش صدای بسیاری از دستگاه ها از جمله میکروفون ساخته شد.

۱۹۱۶: EC Wente مدل خازنی را در آزمایشگاه بل اختراع کرد که به عنوان خازن یا میکروفون الکترواستاتیک نیز شناخته می شد. اگرچه او وظیفه ای برای بهبود کیفیت صدای تلفن داشت، اما نوآوری های او بر میکروفون نیز تأثیر گذاشت.

دهه ۱۹۲۰: هنگامی که رادیو به اولین منبع در زمینه اخبار و سرگرمی در سراسر جهان تبدیل شد، تقاضا برای بهترین میکروفون با کیفیت افزایش یافت. سپس اولین مدل نواری PB-31/PB-17 برای رادیو توسط شرکت RCA معرفی شد.

۱۹۲۸: Georg Neumann and Corporation در آلمان تأسیس شد و فوراً به دلیل میکروفون خود مشهور شد. اولین میکروفون خازنی تجاری توسط گئورگ نویمان ساخته شد. به دلیل شکل آن به بطری نیز معروف بود.

۱۹۳۱: در این سال، وسترن الکتریک اولین میکروفون پویا خود، ۶۱۸ Electrodynamic را به بازار عرضه کرد.

۱۹۵۷: Raymond A Litke مهندس برق کالج ایالتی سن خوزه و منابع رسانه آموزشی بود. او اولین میکروفون بی سیم را اختراع کرد که برای کاربردهای چند رسانه ای و همچنین رادیو، تلویزیون و آموزش عالی طراحی شده بود. او همچنین ثبت اختراع این میکروفون را در سال جاری ثبت کرد.

۱۹۵۹: اولین دستگاه یک طرفه، مدل Unidyne III، اختراع شد تا صدا را به جای کناره‌ها، از بالای میکروفون دریافت کند. علاوه بر این، این پیشرفت جدید طراحی مدرن میکروفون ها را در آینده مشخص می کند.

۱۹۶۴ : جیمز وست و گرهارد سسلر ثبت اختراع شماره ۳،۱۱۸،۰۲۲ را برای یک میکروفون الکترت دریافت کردند که قابلیت اطمینان بهتر و دقت بیشتر را با قیمت کمتر و اندازه کوچک ارائه می کرد. با تولید تقریباً یک میلیارد دستگاه در هر سال، زمینه میکروفون را تغییر داد.

دهه ۱۹۷۰: در این دهه، هر دو میکروفون دینامیک و خازنی بیشتر بهبود یافتند. آنها ضبط صدای واضح تر و حساسیت سطح صدای پایین تری را ارائه کردند. علاوه بر این، تعداد زیادی میکروفون نیز در دهه ۱۹۷۰ معرفی شدند.

۱۹۸۳: در این سال، اولین میکروفون کلیپ‌آن توسط Sennheiser معرفی شد که برای استودیو (MKE 2) طراحی شده بود و یک میکروفون جهت دار (MK# 40) بود. این نوع دستگاه ها هنوز در حال استفاده هستند.

دهه ۱۹۹۰: نیومن یک مدل کندانسور طراحی شده به نام KMS 105 را برای اجراهای زنده منتشر کرد که استاندارد جدیدی را برای کیفیت بهتر ارائه می کرد.

اگر به دنبال دزدگیر مناسب هستید این مقاله برای شماست

دهه ۲۰۰۰: در این دهه، میکروفون‌های MEMS (سیستم‌های میکروالکترومکانیکی) با دستگاه‌های قابل حمل و همچنین هدست‌ها، لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های همراه محبوب‌تر شدند. همچنین، گرایش میکروفون‌های سایز کوچک با برنامه‌هایی مانند فناوری خودرو، دستگاه‌های پوشیدنی، خانه‌های هوشمند و غیره در حال رشد بود.

در سال ۲۰۱۰ معرفی شد که شامل مدل مختلفی از میکروفون های با کیفیت بالا بود. این میکروفون‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بر روی سطح یک کره قوی ترتیب داده شوند که آن را قادر می‌سازد صدا را از جهات مختلف دریافت کند.

در حال حاضر: فناوری آن به طور مداوم در حال توسعه است.

میکروفون های کاربر پسند موجود در روزهای کنونی در زیر آورده شده است:

• میکروفون های روبانی
  میکروفون های خازنی با دیافراگم های بزرگ و کوچک
  میکروفون های پویا

میکروفون چگونه کار می کند؟

هرگاه فردی صحبت می کند، امواج صوتی وارد میکروفون می شود. انرژی تولید می کند.

دیافراگمی که معمولاً توسط پلاستیک بسیار نازک در داخل میکروفون ساخته می شود. هنگامی که امواج صوتی به دیافراگم برخورد می کند، به عقب و جلو حرکت می کند.

سیم پیچ به دیافراگم متصل است که به عقب و جلو نیز حرکت می کند.
یک میدان مغناطیسی که توسط آهنربای دائمی ایجاد می شود. سیم پیچ میدان مغناطیسی را قطع می کند و هنگامی که سیم پیچ از طریق میدان مغناطیسی به عقب و جلو حرکت می کند، جریان الکتریکی از آن عبور می کند.
جریان الکتریکی در سراسر میکروفون به دستگاه ضبط صدا می رسد. این جریان برای هدایت تجهیزات ضبط صدا استفاده می شود که به شما امکان می دهد صدا را برای همیشه ذخیره کنید. همچنین، می‌توانید جریان‌ها را بزرگ‌نمایی کنید و آن را در بلندگو ذخیره کنید، که الکتریسیته را به صدای بلندتر تبدیل می‌کند.

چه قطعاتی اجزای میکروفون را تشکیل می‌دهند؟

در واقع قطعاتی که اجزای آن را تشکیل می‌دهند، رابطه مستقیمی با کیفیت صدایی که آن تولید می‌کند دارند. این اجزا عبارتند از:

صفحه باد: بخشی از آن است که در آن صحبت می‌کنیم. معمولاً میکروفون‌ها مانع محافظتی گردی روی سرشان دارند که از فلز سخت ساخته شده است. درست در زیر این محافظ، صفحه باد یا wind screen قرار گرفته است. تقریباً تمام آنها یک صفحه باد دارند که در داخل خودشان ساخته شده است. ولی برای استفاده در استودیو یا حتی اجرا در فضای باز که وزش باد ممکن است دردسرساز باشد، بهتر است از پاپ فیلتر استفاده کرد. صفحه باد، لایه‌ای نازک از فوم است که برای ممانعت از ورود باد به داخل دیافراگم و ایجاد صداهای غیرضروری استفاده می‌شود.

دیافراگم: دیافراگم بخشی از میکروفون است که شباهت بسیاری به پرده گوش ما دارد. هنگامی که امواج صوت به این قطعه ضربه می‌زنند، آن را به لرزش درمی‌آورند و میکروفون همین لرزش را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند. می‌توان دیافراگم را بزرگ‌ترین عامل کیفیت صدا در میکروفون در نظر گرفت.
سیم پیچ: سیم پیچ‌ها منحصر به میکروفون‌های دینامیک‌اند. در این نوع میکروفون‌ها، سیم پیچ به دیافراگم متصل است و هنگام لرزش آن، سیم پیچ هم به لرزه درمی‌آید.

هسته مغناطیسی: این قطعه هم منحصر به میکروفون‌های دینامیک است. هسته مغناطیسی یک میدان مغناطیسی به وجود می‌آورد که لرزش سیم پیچ در این میدان باعث ایجاد سیگنال الکتریکی می‌شود.

کپسول: در هر میکروفون، کپسول جایی است که صدا از لرزش به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌شود. در میکروفون‌های دینامیک، سیم پیچ و هسته، جدا از کپسول قرار دارند. بعضی میکروفون‌ها برای این‌که کپسول بتواند کارش را بکند، نیاز دارد انرژی‌اش تامین شود، ولی انواعی از میکروفون‌ها هم وجود دارند که نیازی به آن ندارند.

بدنه: بدنه میکروفون احتمالاً کم‌ترین ارتباط را با کیفیت صدا و بیشترین ارتباط را با طول عمرآن شما دارد. بدنه میکروفون مثل بدنه ماشین است. میکروفون‌های خوب، بدنه‌ای محکم دارند که قطعات الکترونیکی‌شان به شکلی هوشمندانه در داخلشان قرار گرفته‌اند که تحمل ضربه، افتادن و حوادث دیگری که ممکن است در طول عمر یک میکروفون برایش اتفاق بیفتد را داشته باشند.

خروجی: از این قسمت است که کابل را به آن متصل می‌کنید. نوع کابل برای میکروفون‌ها به صورت پیش‌فرض XLR است.

حالا اصلاً میکروفون چطور کار می‌کند؟

برای تعریف این‌که اصلاً میکروفون چیست و چه کاری انجام می‌دهد باید گفت که نوعی مبدل است. دستگاهی که انرژی را از نوعی به نوع دیگر تبدیل می‌کند. کار آن این است که انرژی آکوستیک (امواج صوت) را بگیرد و به انرژی الکتریکی (سیگنال سمعی) تبدیل کند.

انواع میکروفون مناسب برای تولید محتوا

میکروفون‌ها چه به لحاظ ساختار و چه به لحاظ ظاهر و برند دارای انواع بسیارگوناگونی هستند.

آنها به لحاظ ساختار (نوع کپسول به کار رفته در آنها) به دو نوع اصلی کاندنسر و داینامیک تقسیم می‌شوند.

میکروفون کاندنسر(Condenser Microphone)

کاندنسر میکروفون‌ها انواعی از میکروفون‌ها هستند که از نوعی ولتاژ به نام فانتوم پاور پشتیبانی می‌کنند، زیرا برای روشن شدن نیاز به منبع تغذیه جداگانه دارند. فانتوم پاور به ۱۲، ۲۴ یا ۴۸ ولت جریان برق ورودی گفته می‌شود که میکروفون‌های کاندنسر برای روشن شدن به آن نیاز دارند. البته میزان جریان برق مورد نیاز برای روشن شدن کاندنسرها معمولا ۴۸ ولت است.

میکروفون داینامیک (Dynamic Microphone)

داینامیک میکروفونها نیاز به جریان برق ورودی نداشته و Plug and Play هستند، یعنی به محض اینکه کانکتور XLR به زیر آنها وصل می‌شود، شروع به کار می‌کنند.

در واقع مهمترین تفاوت بین میکروفونهای کاندنسر و داینامیک این است که مدل‌های داینامیک بر خلاف کاندنسرها از فانتوم پاور استفاده نمی‌کنند. زیرا در انواع Dynamic برای تبدیل حرکت ایجاد شده از لرزش دیافراگم به انرژی الکتریکی، از یک سیم‌پیچ استفاده می‌شود. بنابراین، خروجی میکروفون‌های داینامیک از خروجی کاندنسرها بسیار کمتر است. Condenser Microphones حساسیت بیشتری درگیرایی صدا دارند و در استودیوهای موسیقی و تولیدات صوتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

Dynamic Microphones حساسیت و گیرایی صدای کمتری نسبت به کاندنسرها دارند و در مواقعی که سیگنال‌های صوتی دریافتی به خودی خود قدرتمندند، قابل استفاده هستند. به عنوان مثال می‌توان به برنامه‌های زنده، هیئات و مراسم‌های مذهبی اشاره کرد. این میکروفون‌ها ارزانتر بوده و به دلیل مقاومت بالا و کارایی در برابر شوک و لرزش، برای برنامه‌های غیر استودیویی و فضای باز مناسب‌ترند.

میکروفون‌های کاندنسر و داینامیک در انواع مدل‎های دستی بیسیم، یقه‌ای بیسیم، هدمیک و گان (شات گان) به بازار ارائه می‌شوند.

میکروفون دستی بیسیم

میکروفون‌های بیسیم به دلیل عدم نیاز به وجود سیم‌های مزاحم و پایه آن، آزادی عمل بیشتری برای حرکت حین ضبط به شما می‌دهد.

یکی از بهترین برندها در انواع میکروفون دستی بیسیم برند معروف شور(Shure) است. میکروفون‌های وایرلس برند شور سری AD (Axient Digital) دارای ویژگیهایی مانند ثبات بالای سیگنال و وضوح بی‌سابقه صدا، قابلیت تنظیم گسترده و تأخیر کم هستند. آنها دارای HD بالا هستند که کیفیت سیگنال فوق العاده حتی در محیط‌هایی با RF یا بازه‌های فرکانسی متفاوت رادیویی را تضمین می‌کند. بعلاوه، کنترل از راه دور ShowLink®، Wireless Workbench®، برنامه ShurePlus™ Channels و کنترل باتری شبکه ای باعث افزایش کنترل جامع سیتم می‌شود.

این میکروفون‌های وایرلس دارای دو دستگاه گیرنده دیجیتال AD4Q چهار کاناله و AD4D دو کاناله (دارای کنترل شبکه‌ای، خروجی‌های دانته و مسیریابی سیگنال ) می‌باشد. همچنین دو سری فرستنده برای انتخاب، هر دو سازگار با یک پلت فرم گیرنده مشترک، دارد. این میکروفون‌ها دارای تکنولوژی انتقال سیگنال از نوع دیجیتال بوده و نوع کپسول آنها می‌تواند داینامیک یا کاندنسر باشد. Sync شدن این سیستم از طریق مادون قرمز صورت می‌گیرد.

میکروفون بی‌سیم یقه‌ای

 

میکروفون یقه‌ای بیسیم نوعی میکروفون است که برای تولید انواع پادکست یا ضبط صدا در ویدیوها استفاده می‌شود. این مدل یقه‌ای ممکن است کاندنسر و یا داینامیک باشند، اما عموماً داری الگوی قطبی Omnidirectional هستند. این الگوی قطبی به معنای قابلیت دریافت سیگنال‌های صوتی از تمامی جهات می‌باشد. در واقع بلندی صدایی که میکروفون دریافت می‌کند، تنها به فاصله آن از منبع صوت بستگی دارد. این میکروفون به یک دستگاه بیسیم متصل می‌شود و در گردن کاربر قرار می‌گیرد.

میکروفون بیسیم یقه ای معمولاً شامل دو بخش است: بخشی که به گردن کاربر بسته می‌شود و بخش دیگری که به دستگاه بیسیم متصل می‌شود. بخشی که به گردن کاربر بسته می‌شود، شامل صداگیر صوتی است که به آنتن بیسیم وصل می‌شود. همچنین، برخی میکروفون‌های بیسیم یقه ای دارای تکنولوژی کاهش نویز هستند که به کاهش نویزهای محیطی کمک کرده تا صدای کاربر بهتر شنیده شود.

این نوع میکروفون بیشتر در مواردی که صدای کاربر در فاصله دور از دستگاه صداگیری قرار دارد، استفاده می‌شود.

میکروفون هدمیک

 

میکروفون هدمیک میکروفونی است که به طور اختصاصی برای استفاده در هدست، هدفون و دستگاه‌های مشابه طراحی شده است. این نوع میکروفون به دلیل طراحی کوچک و عملکرد خوب در فاصله نزدیک، در بسیاری از کاربردهای صوتی مانند تماس‌های تلفنی، بازی‌های رایانه‌ای، ویدئوکنفرانس و ضبط صدا مورد استفاده قرار می‌گیرد.معمولاً میکروفون هدمیک دارای الگوی قطبی OmniDirectional است، یعنی قادر به ضبط صدا از تمامی جهات می‌باشد. همچنین، به عنوان یک مدل کوچک، مصرف برق کمتری نسبت به دیگر مدل های میکروفون‌ دارد و از باتری کمتری برای کارکردن استفاده می‌کند.

میکروفون گان (شاتگان)

 

میکروفن‌های شات‌گان انواع دیگری از میکروفون‌ها هستند که تمرکز آنها دریافت صدا از منبعی است که در جلوی آنها قرار دارد، یعنی صداهای اطراف را فیلتر می‌کنند. میکروفون‌های گان اغلب دارای الگوی قطبی کاردیوید ( Cardioid) هستند. در الگوی قطبی Cardioid تمرکز اصلی روی دریافت صدا از منابع روبروی میکروفون می‌باشد. این میکروفون‌ها برای ضبط صدا با وضوح بسیار بالا مناسب بوده و بنابراین گزینه مناسبی برای مراسم سخنرانی است. البته میکروفون‌های گان به دلیل وضوح صدا مناسب ضبط صدا در فضای باز نیز می‌باشند.

مشخصات فنی انواع میکروفون‌ها در یک نگاه

 

در انتخاب میکروفون باید موارد مهمی از جمله کاربرد میکروفون، قیمت، نوع و برند، میزان حساسیت و گستره دینامیکی، نوع اتصال و نسبت سیگنال به نویز را در نظر بگیرید. اطلاعات پیش رو با توجه به تنوع بالای این حوزه، برای خرید بهترین میکروفون کمک شایانی به شما خواهد کرد.

میزان حساسیت میکروفون

میزان حساسیت میکروفون به معنای مقدار سیگنال خروجی میکروفون به ازای ورودی صدایی با شدت یک پاسکال (Pa) هستند .در واقع، حساسیت میکروفون به میزانی که میکروفون به فشار صوتی حساس است، وابسته است. برای مثال، میکروفون‌هایی با حساسیت بالا به سیگنال‌های صوتی با فشار کمتر (صداهای ضعیف تر) حساس هستند. از سوی دیگر، میکروفون‌هایی با حساسیت کمتر برای ضبط سیگنال‌های صوتی با فشار بیشتر (صداهای قوی و یا بلند) مناسب هستند. برای کاربردهایی که به ضبط صدای با کیفیت و واضح نیاز دارند، مانند مداحی و خوانندگی، میکروفون با حساسیت بالا بهتر است.

گستره دینامیکی میکروفون

میکروفون چیست؟

گستره دینامیکی میکروفون تعیین می‌کند که دستگاه قادر است تا چه میزان صدایی را دریافت کند قبل از اینکه دیگر قادر به دریافت آن صدا نباشد. بطور کلی برای کاربردهایی که به ضبط صدای با کیفیت و دقیق نیاز دارند، میکروفون با SPL بالاتر بهتر است.

درگاه اتصال میکروفون ( نوع سرجک )

سه نوع درگاه اتصال در میکروفون‌ها وجود دارد که عبارتند از: درگاه اتصال XLR، درگاه اتصال USB و جک ۳٫۵ میلیمتری

درگاه اتصال XLR,h2>

درگاه اتصال XLR یکی از معروف‌ترین درگاه‌های اتصال برای میکروفون‌ها است. این درگاه شامل ۳ پین (مثبت، منفی و شیلد) است که برای انتقال سیگنال صوتی استفاده می‌شود. از مزایای استفاده از درگاه XLR در میکروفون‌ها می‌توان به بالا بودن کیفیت سیگنال، ارتباط الکتریکی مناسب بین میکروفون و سیستم صوتی، مقاومت بالا در برابر نویز اشاره کرد. همچنین با استفاده از کابل‌های مناسب این پورت، می‌توان مسافت‌های طولانی را پوشش داد.

درگاه اتصال USB

درگاه اتصال USB در میکروفون‌ها به عنوان یک رابط کاربری، برای اتصال مستقیم میکروفون به کامپیوتر یا دستگاه‌های دیجیتالی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این درگاه برای انتقال سیگنال صوتی از پروتکل USB Audio استفاده می‌کند و معمولا در میکروفون‌های کاندنسر وجود دارد. از مزایای استفاده از میکروفون‌های با درگاه USB می‌توان به سهولت در نصب و راه‌اندازی، قابلیت استفاده در سیستم‌های مختلف و قابل حمل بودن آن اشاره کرد.

سرجک ۳٫۵ میلیمتری

جک ۳٫۵ میلیمتری یا همان mini TRS، یکی از رایج‌ترین درگاه‌های اتصال در صنعت صدا و تصویر است و به عنوان درگاه خروجی (Output) میکروفون شناخته می‌شود. این جک دارای سه پین است این درگاه شامل ۳ پین (مثبت، منفی و شیلد) است که برای انتقال سیگنال صوتی استفاده می‌شود. از مزایای استفاده از mini TRSمی‌توان به سادگی، قابلیت استفاده آسان و نیز پشتیبانی بسیاری از دستگاه‌ها از جمله کامپیوترها و تلفن‌های همراه و دوربین‌ها از آن، اشاره کرد. اما جک ۳٫۵ میلیمتری کیفیت صدای کمتری نسبت به درگاه‌های XLRو USBدارد و برای سیستم‌های صوتی غیر حرفه‌ا‌ی استفاده می‌شود.

نسبت سیگنال به نویز در میکروفون(Signal-to-Noise Ratio)

این میزان به نسبت بین سطح سیگنال خروجی آن و سطح نویز خروجی آن اشاره دارد و بر حسب دسی‌بل (Decibel) تعیین می‌شود. در واقع هر چه نسبت سیگنال بالاتر باشد، میزان نویز صدا کمتر بوده و خروجی صدا با کیفیت‌تر خواهد بود. SNR بالاتر از ۶۴ دسی‌بل از امتیازات میکروفون محسوب می‌شود.

پاسخ فرکانس میکروفون

فرکانس پاسخگویی میکروفون به محدوده فرکانسی اشاره دارد که میکروفون قادر است به طور دقیق سیگنال صوتی را به طول موج مشخصی دریافت و پردازش کند. این محدوده فرکانسی اغلب از ۲۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز می‌رسد. هر چه پاسخ فرکانسی بالاتر باشد، کیفیت صدای خروجی ریزتر خواهد بود.

بهترین برندهای میکروفون

امروزه به دلیل روند رو به رشد تکنولوژی در صنعت صدا و تصویر، برندهای زیادی در صنعت تولید میکروفون دخیل هستند. همانطور که متوجه شدید، خرید انواع بی‌کیفیت این محصول تأثیر منفی بر خروجی کار شما خواهد گذاشت. پس بهتر است میکروفون مورد نیاز خود را از برندهای معروف و شناحته شده جهان تهیه کنید.

بهترین برندهای میکروفون ساز عبارتند از سنهایزر(Senheisser)، ای کی جی (AKG)، شور (Shure)، نیومن (Neumann)، تلفنکن (Telefunken)، بیرداینامیک (Beyerdinamic)، رود (Rode)، آدیوتکنیکا (Audio-Technica) و بویا (Boya). این برندها عمدتا محصول کشورهای آلمان، آمریکا و اتریش و چین می‌باشند.

موارد استفاده از میکروفون

پزشکی و مراقبت های بهداشتی: با ارائه سیگنال با کیفیت بالا در هنگام استفاده از بلندگو و همچنین به عنوان یادآوری برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی عمل می کند.
آموزش و آموزش الکترونیکی:برای به دست آوردن تجربه یادگیری عظیم.
صنعتی و کنترل کیفیت:Shur SM58 یکی از بهترین میکروفون های موجود در بازار است که تجهیزات پردازش صوتی قابل حمل را تبلیغ می کند.

سرگرمی: برای آواز خواندن و همچنین شنیدن آهنگ های صوتی، ضبط و غیره.
تحقیق و تحلیل علمی: تشخیص سیگنال های صوتی در آزمایش های مختلف با استفاده از تجزیه و تحلیل علمی.
وبینارها و کنفرانس های ویدئویی: برای ترویج سخنرانی های رایگان یا پولی (اشتراک گذاری دانش و بینش).
مخابرات: آواز خواندن، ایراد سخنرانی یا هر برنامه مونتاژی.
سیستم های پخش: برای توسعه داستان ها یا رویدادها از طریق اخبار زنده یا ضبط شده.
تقویت صدا: برای به حداکثر رساندن و به حداقل رساندن صدا با استفاده از سازهای مختلف استفاده می شود.

مزایای میکروفون

*+

کنترل صوتی پیشرفته و تطبیق پذیری: برای مخاطبان بزرگتر، با استفاده از میکروفون های به روز، سیگنال های صوتی با ارائه تجربه صوتی عالی به وضوح و با زیر و بمی واضح می رسند.
دسترسی خوب: دسترسی آسان و کنترل یا تنظیم آسان دارد.
کاهش نویز: نویزهای ناخواسته ایجاد شده را از بین می برد و به دلیل امواج فشاری که از محیط هوا عبور می کنند اتفاق می افتد.
نرم افزار و کنترل های تشخیص صدا: به این معنی است که امواج صوتی را می توان در زمان واقعی با استفاده از نسخه پیشرفته اتصال سخت افزاری و نرم افزاری پیاده سازی کرد .
سرگرمی: برای اهداف سرگرم کننده مانند آواز خواندن، گوش دادن، پخش رادیو و تلویزیون و غیره استفاده می شود.

معایب میکروفون

مصرف برق زیادی دارد: چه سیمی باشد و چه بی سیم زیرا به منبع تغذیه بالایی نیاز دارد که منجر به مصرف انرژی زیادی با توجه به زمان می شود.
نسبت سیگنال به نویز: برای مقایسه سطح نویز پس زمینه با سطح سیگنال صوتی مورد نظر استفاده می شود.
قابلیت حمل کمتر: میکروفون های همه جهته قابلیت حمل کمتری نسبت به میکروفون های جهت دار دارند.
قیمت بالا و دوام کم: جدیدترین میکروفون‌ها به دلیل تقاضای زیاد در دستگاه‌های الکترونیکی مانند میکروفون، بلندگو و غیره قیمت تمام شده را افزایش داده‌اند. دوام در شرکت‌ها متفاوت است.
صداهای ناخواسته: آنها می توانند صدای مزاحم پس زمینه و سایر نویزهای ناخواسته را دریافت کنند که ممکن است حواس مخاطب و همچنین گوینده را منحرف یا مزاحم کند.
با این حال، مزایا و معایب میکروفون ها با توضیحات محصول و شرکت متفاوت است.

نتیجه

در این مقاله به سیر تکامل و تاریخچه میکروفون و عوامل مختلف آن پرداختیم که در زمینه ها و حوزه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. میکروفون زندگی ما را بسیار راحت و سازنده می کند. همچنین برخی از مزایا و معایب همراه با کاربردهای مختلف میکروفون را می بینیم که شما بچه ها باید بدانید. همه ما فکر می کنیم میکروفونی که هر روز آن را فقط یک شی در دست داریم اما در دنیای امروز همه چیز یک چیز گرانبها و دارای ارزش و اختراعات بزرگ است. مهم نیست که از هر وسیله الکترونیکی یا مکانیکی که امروزه استفاده می کنیم، تحقیقات و اکتشافات فوق العاده ای در گذشته انجام شده است.